شمال نیوز  / گفتگوی ویژه - اشاره : دکتر یونس آزرده، وکیل پایه یک دادگستری، حقوقدان و مدرس دانشگاه،  پژوهشگر و دکترای حقوق عمومی، عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان، نائب رئیس اول شورای عالی وکلای کشور با کد انتخاباتی 123 که تنها کاندیدای حقوقدان از حوزه انتخابیه ساری و میاندرود است ، با شعار "تغییر، رفاه و توسعه" پا به عرصه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نهادند.  

از این رو با ایشان گفتگویی اختصاصی و صریح انجام دادیم تا بیشتر با انگیزه و هدف از کاندیداتوری در این حوزه مطلع شویم . 

•  جناب دکتر آزرده در شرایط فعلی اقتصادی جامعه که به نوعی بحرانی محسوب می شود، دلیل شما برای کاندیدا شدن چه بود؟ 

-  با عرض سلام به شما و خوانندگان این گفتگو، در ابتدا باید بگویم بنده هم به لحاظ  قشر بندی که همان نابرابری‌های ساختارمند میان گروه‌بندی‌های مختلف مردم بر اساس مزایای اجتماعی چون قدرت، ثروت و دانش است، از پیکره ی غالب همین مردم هستم. از مشکلات ، کاستی ها ، معضلات جامعه، آسیب ها و تورم با خبر هستم و بطور واضح بنده از همان قشر غالب خاکستری جامعه هستم.  

•  تصمیم شما برای کاندیدا شدن فکر شده و با برنامه ریزی قبلی بود یا صرفاً یک عنوان برای خود تدارک دیدید؟ 

-  هشت سال پیش در مجلس دهم هم کاندیدای مجلس بودم و این تصمیم برگرفته از دوران گذشته ی زندگی من است و همواره به آن با انگیزه ی ادای دِین به مردم شهرم نگاه کردم. 

•  با توجه به سپری شدن چند روز از تبلیغات انتخاباتی ، حضور مردم را چگونه ارزیابی می کنید؟ 

-  با توجه به شرایطی که در زندگی و جامعه داریم، برخی از مردم مردد هستند . اما ای کاش این فرصت وجود داشت که همه ی مردم را پای صندوق بیاوریم. بنده معتقدم اگر به عملکرد برخی مسئولین منتقد هستیم ، نباید صحنه را خالی بگذاریم. همه ی ما مردم همین آب و خاک هستیم. ما برخی مسئولینی داریم که سالهاست مردم به عملکردشان منتقد هستند. صندوق انتخابات حق مردم است . 

گاهی باید به این فکر کرد که متاسفانه شاید انتخاب ها درست نبوده است. ما مردم آگاهی داریم. 

به هر صورت نظرم این است که بی کفایتی برخی از مسئولین، دلیل نمی شود که مردم در انتخابات حضور پیدا نکنند. همه ی این مسئولین هم ایرانی هستند باید پذیرفت خوب و بد جا و مکان ندارد. چه بین مردم و چه بین مسئولین. اما در این برهه از تاریخ کشور که هم بسیار حساس و هم امید بخش است، این مردم هستند که باید انتخاب درست و آگاهانه  داشته باشند.  

•  همانطور که می دانیم گرایش تأثیر نیروهای اجتماعی بر زندگی سیاسی که این گرایش به بررسی روابط میان دولت و جامعه به عنوان حوزه‌ای که در آن زندگی سیاسی به معنای واقعی و ملموس آن جریان دارد،کمک می کند، حال با توجه به اینکه درک سیاسی مردم نسبت به گذشته بالا رفته است  نسخه شفا بخش شما برای آندسته از مردمی که به بدبینی در این عرصه رسیده اند چیست؟ 

- در هر حال همگان باید به قانون اساسی کشور احترام بگذارند ، رای دادن هم حق است و هم تکلیف. شاید کسی بخواهد در این برهه از تکلیف صرفنظر کنند اما ازحق نباید گذشت اگر رای ندهند، به لحاظ حیات سیاسی باید تسلیم دیگرانی شوند که موافق با آنها نیستند و خط فکری متفاوتی دارند. پس برای تعیین سرنوشت خود و سرنوشت کشور هر کسی ولو اینکه منتقد است باید رای دهد، چرا که چنانچه از حق  انتخاب خود بگذریم بناچار باید تسلیم انتخاب دیگران باشیم.  

* وضعیت حضور گرایش ها و جریانات سیاسی را در این دوره از انتخابات چگونه ترسیم میکنید ؟ 

- امسال 73درصد از داوطلبان تایید صلاحیت شدند و این آمار خوبی است و باید امیدوارانه بپذیریم که  فضا برای اغلب  طیف های سیاسی مشروع ، باز شده است. مردم میتوانند به اصلاح امور امید وار باشند. در این زمانه ی حساس مردم نباید نا امید شوند و باید به اصلاح دل ببندند که اگر این امیدواری نباشد، جامعه دچار ترومای اجتماعی خواهد شد. مردم باید الان بیشتر از همیشه به فکر آینده ی شهر و کشور خود باشند. 

* به نظر جنابعالی به عنوان یک حقوقدان در خصوص دیدگاههایی که به تغییر قانون اساسی اعتقاد دارند ، چیست ؟  

- بهتر است به جای تغییر به بازنگری بپردازیم. آخرین بار در سال 1368 قانون اساسی بازنگری شد و سی و چهار سال از  آن زمان گذشته است. کافی است بدانیم میانگین بازنگری قانون اساسی در دنیا، هجده سال است و در حالی که در کشور ما سی و چهار سال از آخرین بازنگری گذشته اشت. من معتقدم قانون اساسی کشور باید بازنگری شود و شکی در آن نیست چون از حد اعتدال نباید خارج شد.

به عنوان یک حقوقدان عرض می کنم که ما قانون اساسی بسیار خوبی داریم ولی با توجه به نیاز جامعه اصلاحاتی باید در آن شود. 

* در جامعه شاهد معضلات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی زیادی هستیم و پاسخ مسئولین در نهایت به تحریم ها ختم می شود در خصوص سیاست خارجی، و صراحتا نظر شما در خصوص مذاکره با آمریکا چیست؟  

- اینکه آمریکا کشور متخاصم ما است شکی در آن نیست.چون آمریکا نیز ایران را جزو دول متخاصم خود می شناسد و اگر اینگونه نبود، مارا تحریم نمی کردند. همچنین ترور و آشوب در کشور ما ایجاد نمی کردند . یا داعش .... را به مرزهای ما نزدیک نمی کردند. اما من معتقدم  نباید فقط با کشور های دوست مذاکره کنیم. مذاکره با کشورهای متخاصم نیز از اولویت هاست تا برای رسیدن به صلح پایداردر جهان برسیم.به هر صورت جنگ و درگیری در جایی باید پایان یابد و ما نمی توانیم تا ابد به جنگ و ستیز ادامه دهیم.از نظر روابط بین الملل، بهترین و شایسته ترین شیوه ی عمل برای یک کشور و ملت، رسیدن به صلح پایدار و امنیت برای شهروندان خود می باشد. من فکر می کنم ما هم باید همین کار را انجام دهیم .  باید بی واسطه با همه کشورها مذاکره کنیم. شاید با مذاکره بسیاری از مشکلات کشور حل شود. البته در مساله برجام شاهد این مساله و مذاکره بودیم و امضا کردیم اما بعد از آن کشور متخاصم آن را به رسمیت نشناخت و فشارها بیش از پیش شد. در سیاست ، افراد خیلی مهم هستند. افراد لایق و کارآمد و افراد نالایق و ناکارآمد. 

یکی از افراد نالایق و ناآکارآمد که زیر میز برجام زد همان یکی از افراد نالایقی بود که در دولت آمریکا بر سر کار آمد. 

•  سه راه حل موازی اما متفاوت برای حل مشکل اقتصادی کشور وجود دارد. در شرایط فعلی و برای برون رفت  از مشکلات اقتصادی ، ناچار دولت یا باید به افزایش مالیات ها روی بیاورد، یا افزایش فروش اوراق و یا مولد سازی دارایی ها. شما  کدام گزینه را ترجیح میدهید؟  

-  من معتقدم مالیات متعلق به کشورهای غنی و ثروتمند و دارای منابع ملی مثل ایران نیست. ما در کشوری زندگی می کنیم که 9 درصد منابع جهان و یک درصد جمعیت جهان را داریم یعنی هر یک نفر ایرانی به اندازه 9 نفر سرمایه دارد. کشوری که گاز ، نفت ، منابع هیدروکربوری و منابع زیر زمینی دارد نیازی نیست از جیب و سفره مردم مالیت بردارد. سرمایه های مردم دست دولت است از قِبَل همان سرمایه ها باید امور کشور را گذراند.  

من اعتقادی به این موضوع ندارم که به مردم فشار بیاید. به واسطه ی تحریم ها و مشکلات اقتصادی که وجود دارد مردم تحت فشار هستند و بیشتر کردن مالیات کار بسیار اشتباهی است و دولت  و مجلس باید در این خصوص  تجدید نظرکنند. 

•  شعار تبلیغاتی شما چیست؟  

-  اول تغییر، دوم رفاه، و توسعه پایدار 

به این سه واژه اعتقاد دارم که متعلق به روزگار ماست. 

•  امسال سال "مهار تورم و رشد تولید" نامگذاری شد. در همین راستا برای ساری و میاندرود ، چشم اندازتان چیست؟ 

-  همیشه  به یاد دارم مسئولین کشوری عنوان می کردند، مازندران  سرسبز،همه چیز دارد. اما نمی دانند بدون کمک و صرف بودجه ، مازندران چیزی جز دریا و جنگل و طبیعت زیبا ندارد که آن هم برای گردشگری به تنهایی کافی نیست. مازندران  ظاهر سرسبزی دارد اما واقعا مردم درد و فقر بسیاری دارند. سفره های مردم خالی است. جوانان بیکار هستند. همه ناهنجاری ها ناشی از فقر است.طلاق و فروپاشی در خانواده ها، آسیب های اجتماعی، افزایش جرائم، ناشی از فقر و بیکاری است. مازندران منابع دارد اما برای اینکه دامداری، کشاورزی و باغداری و .... که شغل اکثر مردم مازندران است، باید به آن توجه شود و برای اینکه بحث گردشگری اصلاح گردد  باید بودجه در نظر گرفته شود. جاده ی مناسب و خوب، تفریحگاه های مجهز،بوم گردی های استاندارد و هتل های مناسب که مستلزم این است که زیرساخت ها درست شودو بتوانیم گردشگری دریایی را مانند جنوب راه اندازی کنیم و از این نعمت خدادادی برای جذب گردشگر و رونق اقتصادی بهره ببریم. 

•  در خصوص میزان سهم دریای خزر و کاهش آن از ادوار گذشته تاکنون چه نظری دارید؟ 

- اگر به تاریخ نگاه کنیم ،در زمان قاجار به دلیل اینکه در خصوص بندر و کشتیرانی ناتوان بودیم، نتوانستیم بهره ای ببریم. در دوره های بعد قوی تر شدیم. اما اکنون پتانسیل کافی داریم. در بحث حقوقی دریای خزر ما باید بازنگری مدبرانه داشته باشیم و باید به خودمان برگردیم، حقوقدان های ما باید بنشینند در مورد این مساله تصمیم جدی بگیرند. شاید الان کمی فرصت باشد اما اگر همین فرصت کم هم بگذرد شاید به لحاظ حقوقی و روابط بین الملل نتوان کاری کرد. یکی از دغدغه های بنده به عنوان حقوقدان همین بوده است .اگر روزی بر کرسی مجلس تکیه بزنم سعی می کنم در تیم تعیین کننده رژیم حقوقی دریای خزر در مجلس حضور موثر داشته باشم.

این باور من است و باور هرگز قابل فراموشی نیست. اما دروغ فراموشی می آورد. در خصوص باورهایم  که به آنها اعتقاد دارم هرگز پا پس نمی کشم و یار و وکیل مردم شهر و کشورم خواهم بود